V) Piotr, syn Jana i Gołębińskiej, najstarszy z brci, jak już powiedziałem występował wraz z matką w r. 1541, działając wtedy za innych braci przy wyderkowaniu łanu roli w Błociszewie Wincentemu Gajewskiemu. Za swej nieletności pozostawał pod opieką stryja Mikołaja (Kośc.235 k.3860. W r. 1549 obok brata Stanisława, dziedzic części w Grabionowie (P.888 k.239). Z działu spadku po stryjecznym bracie Stanisławie otzrymał w r. 1556 część dworu z ogrodami i sadzawkę w Błociszewie (Ws.346 k.27v). Jego i braci pozywał w r. 1558 Wincenty Gajewski o oprawę wspólnej ich babki Doroty Jeżewskiej na częściach Błociszewa i Grabionowa (Kośc.238 k.117v). Na połowie swych części w Błociszewie oprawił w r. 1565 posag 600 zł swej żonie Annie Koszutskiej, córce Krzysztofa. W r. 1566 wraz z bratem Mikołajem, jako opiekunowie bratanicy Anny, córki Bartłomieja, występowali przeciwko synom zmarłego Wincentego Gajewskiego (Kośc.245 k.48). Jego i Mikołaja jako spadkobierców (obok bratanicy Anny i Gajewskiej) stryja Jakuba i stryjecznego brata Stanisława, pozywali w r. 1567 spadkobiercy stryjenki Anny Pierzchlińskiej (Kośc.246 k.237v). Nie żył już w r. 1575 (Kośc.255 k.184). T. r. Anna Koszutska, już 2-o v. żona Piotra Gałęskiego, została spłacona przez Jana Gajewskiego, pisarza grodzkiego kaliskiego, opiekuna swych synów, z posagu 600 zł na Błociszewie i Grabionowie i z 500 zł sumy dłużnej zapisanej jej przez męża (ib. k.187v). Żyła jeszcze w r. 1578 (ib.258 k.90v). Nie żyła w r. 1586 (I.Kal.53 s.943). Synów Piotra i Koszutskiej było dwóch: Wacław i Stanisław.
(I) Wacław, syn Piotra i Koszutskiej, wspomniany pierwszy raz w r. 1575 (Kośc.255 k.184), skwitował w r. 1586 w imieniu własnym i brata z opieki Jana Gajewskiego, teraz już sędziego ziemskiego poznańskiego (ib.53 s.943). Żeniąc się w r. 1590 z Zofią Cykowską, córką Jana, oprawił jej 900 zł posagu na połowie części w Błociszewie (ib.270 k.61). Z bratem Stanisławem przeprowadził w r. 1594 działy ojcowizny w Błociszewie i Grabionowie. Wziął dwór ojcowski w Błociszewie (P.138 k.393v). Żonie oprawił 1594 r. na połowie Błociszewa posag 1900 zł (p.1401 k.201v). Nie żył już w r. 1597, kiedy jego brat Stanisław zapisał owdowiałej bratowej Zofii dług 100 zł (Kośc.277 k.130v0. Dnia 5 III 1598 r. Jan Biskupski zobowiązał się oprawić jej 2000 zł posagu (p.968 k.1517v), zaś w r. 1599 zaślubił ją (LC Smigiel). Żyła ona jeszcze w r. 1600 (P.970 k.361v). Synowie Wacława, Jan i Stanisław.
1. Jan, syn Wacława i Cykowskiej, pozostawał zrazu wraz z bratem pod opieką stryja Stanisława, który w r. 1601 części swych bratanków w Błociszewie oraz role folwarczne w Grabionowie wyderkował za 4000 zł Maciejowi Niwskiemu i żonie jego Annie Cykowskiej (P.1404 k.287v), zaś w r. 1602 ich połowę Błociszewa i części w Grabionowie sprzedał za 6000 zł Janowi Koszutskiemu (ib. k.635). Jan wraz z bratem za tę samą sumę odkupił w r. 1605 owe dobra od Koszutskiego (P.1405 k.475v). Obaj bracia po śmierci stryja Stanisława opiekowali się w r. 1614 jego synami, Adamem i Piotrem (Kośc.290 k.608v). Bracia Jan i Stanisław po swej babce Koszutskiej byli obok swych braci stryjecznych a synów Stanisława uczestnikami spadku po Annie z Rydzyńskich Roszkowskiej, zresztą obok i innych bardzo licznych sukcesorów. Jan i Stanisław swe części w mieście Rydzynie i wsiach: Dąbecz, Zaborowo, Lubonia, Oporowo, Oporówko sprzedali w r. 1616 za 18.000 zł Łukaszowi z Błociszewa Gajewskiemu (P.1410 k.77v). Wraz z braćmi stryjecznymi a również obok synów Jakuba Koszutskiego i obok Zofii z Gałęskich Niaskowskiej, dostali t. r. od Marszewskich, spadkobierców Katarzyny z Marszewskich wdowy po Stanisławie Rydzyńskim, miasto Poniec i wsie Miechcino i Janiszewo (ib. k.303v). Części swoje i brata Stanisława w Grabionowie t. r. Jan sprzedał za 1600 zł Stanisławowi Szołdrskiemu (ib. k.167), a od tego brata kupił za 4000 zł części w Błociszewie i na połowie wszystkich swych dóbr w tej wsi oprawił posag 3000 zł żonie Annie z Radomicka Daleszyńskiej córce Andrzeja (ib. k.310v). Od spadkobierców Katarzyny z Marszewa Rydzyńskiej kupił w r. 1619 za 500 zł części Ponieca z przyległościami (P.1411 k.534v). Braci swej żony, Jana, Andrzeja i Jakuba Daleszyńskich, skwitował w r. 1620 z 3000 zł (P.1004 k.1007v). Części w Błociszewie własne i nabyte od brata sprzedał w r. 1621 za 9000 zł stryjecznemu bratu Piotrowi (P.1412 k.895). Od Macieja i Roberta braci Włostowskich kupił w r. 1624 za 7700 zł część Kotowa w p. kośc., tj. tę część folwarku, która leżała koło Woźnik (Kośc.292 k.294v; P.1414 k.824). Inną część owej wsi nabył w r. 1626 za 5500 zł od Macieja Włostowskiego (P.1415 k.655v). W r. 1630 występował jako jedyny spadkobierca brata Stanisława (I.Kon.46 k.138). Wraz z żoną występował jeszcze w r. 1643 (P.168 k.293). Oboje nie żyli w r. 1653, kiedy jedyna ich córka Zofia, żona Grzegorza Smarzewskiego, odziedziczone po ojcu części Kotowa sprzedała za 18.000 zł Janowi Woźnickiemu (P.1066 k.222). Za Smarzewskim była już w r. 1651, wdowa po nim 1655 r., w l. 1662-67 była 2-o v. za Florianem Woźnickim.
2. Stanisław, syn Wacława i Cykowskiej, nieletni w l. 1601-2, obok brata współdziedzic w Błociszewie i częściach Grabionowa (P.143 k.235v), swoje części w Błociszewie sprzedał w r. 1616 za 4000 zł bratu Janowi (P.1410 k.310v), a w r. 1617 części w Grabionowie sprzedał za 1600 zł Stanisławowi Szołdrskiemu (ib. k.519). Żoną Stanisława była w r. 1618 Justyna Lubińska, wdowa po Swiętosławie Orzelskim (N.62 k.104v). Oboje małżonkowie nabyli w r. 1622 sposobem wyderkafu za 4000 zł od Jana Witosławskiego Łankowice w p. kcyń. (P.1413 k.48). Stanisław był bezdzietny i nie żył już w r. 1630 (I.Kon.46 k.138).
(II). Stanisław, syn Piotra i Koszutskiej, wspomniany pierwszy raz w r. 1575 (Kośc.255 k.184), na połowie swych części w Błociszewie i Grabionowie oprawił w r. 1596 posag 1700 zł żonie swej Katarzynie Iłowieckiej, córce Łukasza (P.1401 k.684v). Otrzymane w dziale z bratem części wsi Grabionowo oraz pustki Zwonowo i Kołomazyno w p. kośc. sprzedał w r. 1599 za 1500 zł Stanisławowi Szołdrskiemu (Ws.347 k.168v). Działał w l. 1601-2 jako opiekun synów brata Wacława (P.1404 k.287v, 635). Obok tych bratanków współdziedzic w Błociszewie i częściach Grabionowa w r. 1608 (P.143 k.235v). Umarł w r. 1614 (Py.137v; Kośc.290 k.608v). Synami Stanisława byli Adam i Piotr, o których niżej. Córki: Anna, w l. 1620-43 żona Stanisława Karśnickiego, Małgorzata wydana w r. 1622 za Jaerzego Mieszkowskiego, wyszła 2-o v. w r. 1623 za Krzysztofa Cypriana Kwileckiego, Zuzanna wreszcie, w l. 1629-44 żona Wojciecha Malechowskiego.
1. Adam, syn Stanisława i Iłowieckiej, ur. około r. 1598, w r. 1614 zostawał pod opieką swych stryjecznych braci, synów Wacława (Kośc.290 k.608). W r. 1621 wraz z bratem Piotrem zostali skwitowani z dóbr po rodzicach przez sisotrę Karśnicką (P.1007 k.214). Obaj oni jako uczestnicy spadku po Annie z Rydzyńskich Roszkowskiej, części po niej w mieście Rydzynie i wsiach Dąbecz i Zaborowo sprzedali t. r. za sumę 10.333 zł Annie z Czacza Gajewskiej (P.1412 k.1111v), części w mieście Poniecu i wsiach Miechcino i Janiszewo, wedle dawniejszego zobowiązania jednego z opiekunów Łukasza z Błociszewa Gajewskiego, Janowi z Pomykowa Miaskowskiemu (P.1412 k.1107), zaś części wsi Lubonia, Oporowo i Oporówko, z tego samego spadku, za 5000 zł Baltazarowi Koszutskiemu (ib. k.897). Od brata Piotra kupił w r. 1622 za 5000 zł części jego w Błociszewie (P.1413 k.656v). Żona Adama, Katarzyna z Ninna Dąbrowska, córka Macieja i Barbary Przetockiej, części swe we wsi Ninino sprzedała w r. 1622 za 1000 zł Stefanowi Grudzińskiemu (P.199 k.775v; 1413 k.386), a Adam t. r. orawił jej poasg 1600 zł (ib. k.443). Połowę Błociszewa nabył od brata Piotra w r. 1627 za 12.000 zł (P.1419 k.98). Odziedziczone po wuju Marcinie Sapińskim części wsi Kąkolewo, Łęg, Bargowo wraz z bratem w r. 1640 sprzedali za 5000 zł Mikołajowi z Osieka Zakrzewskiemu (P.1420 k.172v), a części dóbr Mchy, Włościejewko, Niedźwiady, Brzostownia, sprzedali t. r. za 5000 zł Stanisławowi Przyjemskiemu, marszałkowi nadwornemu koronnemu (ib. k.175). Adam umarł nagle mając lat 53, 13 IV 1651 r., pochowany w Błociszewie (Łukaszewicz, Opis). Wdowa w r. 1653 scedowała synowi Maciejowi oprawę swego posagu (P.1066 k.20v). Żyła jeszcze w r. 1672 (P.199 k.775v). Córki Adama i Dąbrowskiej: Elżbieta, w r. 1645 żona Jana Korzbok Zawadzkiego, Zofia zaślubiła w r. 1649 Adama Kołomyskiego (Kołomęskiego). Synowie: Maciej, o którym niżej, Jan występujący raz tylko w r. 1652 (Kośc.302 k.621), Łukasz występujący w l. 1652-62, który w r. 1661 swe części w Błociszewie sprzedał braciom Maciejowi i Jakubowi za 10.000 zł (ib.305 k.61v; P.1072 V k.249v0. Temu Łukaszowi bezpotomnie zmarłemu przed r. 1679, zapisał był 3000 zł Wojciech Bułakowski pisarz grodzki kaliski, (P.1428 k.440v). Czwarty syn to Jakub, o którym niżej.
1) Maciej, syn Adama i Dąbrowskiej, występował pierwszy rza w r. 1652 (Kośc.302 k.621v0. Jemu i jego braciom, Łukaszowi i Jakubowi, oraz braciom stryjecznym a synom Piotra, oraz Koszutskim sprzedała w r. 1653 Anna Trzcińska, żona Jana Marszewskiego, swe części spadkowe w mieście Poniecu i wsiach przyległych za 4000 zł (P.1066 k.125). Mąż Barbary Grodzieckiej, córki Samuela, skwitował w r. 1661 jej braci z 6000 zł posagu (Kośc.305 k.48v). Tę sumę posagową oprawił jej w r. 1663 (p.1425 k.163v). Nie żył już w r. 1670, kiedy wdowa kupiła za 9000 zł Sulewo w p. kośc., wieś graniczącą z Grabionowem (dziś Sulejewo) od Franciszka Małachowskiego, wojskiego sieradzkiego (P.1868 XII k.314v0. W r. 1677 wraz z synem janem, a też w imuieniu synów Łukasza i Franciszka, skwitowała pisarza grodzkiego kaliskiego Bułakowskiego z 1500 zł, stanowiących połowę sumy 3000 zł zapisanej ongiś Łukaszowi B., stryjowi swych synów (P.1428 k.440v). Od Jana i Stanisława, braci Ossowskich kupiła w r. 1685 za 24.000 zł Szczepowice oraz części Łagiewnik i sepna w p. kośc. (P.1109 III k.48). W Błociszewie 27 stycznia 1690 r. spisane zostały działy pomiędzy jej synami Łukaszem i Franciszkiem, bowiem Jana najwyraźniej już wtedy nie żył . Wskutek tych działów Szczepowice oraz części Łagiewnik i sepna sprzedała t. r. za 30.000 zł synowi swemu Franciszkowi (Kośc.307 k.240). Sulewo przeznaczyła wtedy do podziału między synów po swej śmieci (Kośc.356 k.88v0, ale tę wieś sprzedała w r. 1698 za 16.000 zł córkom swym: Annie, wdowie po Stanisławie Bartochowskim, i Konstancji, wdowie po Franciszku Rosenie (P.1134 III k.98). Żyła jeszcze w r. 1717 (P.1151 k.182). Nie żyła już w r. 1727. Córki Macieja i Grodzieckiej: Katarzyna, w r. 1674 żona Stanisława Krzyżanowskiego, Anna, 1-o v. za Janem Kowalskim, 2-o v. w l. 1687-95 za Stanisławem Władysławem Bartochowskim, Konstancja, żona Franciszka Rosena. Z synów, o Janie wiem jeszcze tylko to, że w r. 1676 zapisał sumę 3000 zł swemu stryjowi Stanisławowi (P.1094 k.595). Niewątpliwie umarł krótko po r. 1677, a chyba przed r. 1687, bowiem wtedy wymieniani tylko Łukasz i Franciszek (Kośc.306 k.459v). O tych zob. niżej.
(1) Łukasz, syn Macieja i Grodzieckiej, zawierał 15 II 1690 r. w Gorzyczkach umowę narzeczeńską pod zakładem 15.000 zł ze Stanisławem Smigielskim, pisarzem grodzkim kcyńskim (ib.307 k.241v; 356 k.89). Z dokonanych z bratem Franciszkiem 27 I 1690 r. działów dóbr zostających dotąd pod dożywociem matki, wziął Błociszewo z obowiązkiem wypłacenia 12.000 zł posagu siostrze Rosenowej (Kośc.356 k.89v). W r. 1691 nabył wedle zobowiązania z r. 1685, danego matce, części w Błociszewie od córek stryja Jakuba, tj. Zofii zamężnej Markowskiej i Katarzyny Orłowskiej, płacąc im 18.000 zł posagu (P.1121 V k.79). Od Jadwigi z Błociszewskich Trzebińskiej kupił w r. 1696 za 2000 zł jej ojczystą część w Błociszewie (P.1131 IV k.68v). Jego żona i jej siostra zamężna za Franciszkiem B., Konstancja Smigielska, obie jako spadkobierczynie bezdzietnego brata Adam Smigielskiego, sprzedały w r. 1717 odziedziczone po nim wsie Gorzyce i Gorzyczki za 10.800 zł Annie z Koźmińskich Bułakowskiej, podczaszynie poznańskiej (P.1154 k.27v). On i brat jego Franciszek zostali w r. 1722 pozwani przez córkę ich stryjecznej Zofii B., Annę z Gulczewskich Ziemięcką o bezprawne posiadanie połowy Błociszewa, dziedzicznej dziada powódki, Jakuba B. (Rel.Kośc.157 k.169v). Błociszewo sprzedał w r. 1727 za 70.000 zł synowi Franciszkowi (Kośc.315 s.173). Był też dziedzicem Lubiatówka. Anna ze Smigielskich umarła w Lubiatówku 16 I 1731 r., pochowana w Błociszewie (LM Dolsk). Łukasz żył jeszcze w r. 1735 (Kośc.318 s.292). Nie żył już w w r. 1738. Jego córki z Smigielskiej: Joanna Katarzyna, ochrzcz. 29 IV 1693 r. (LB Czempiń), w r. 1717 żona Franciszka Gliszczyńskiego, Katarzyna zaślubiła 8 X 1727 r. Franciszka Poklateckiego (LC Dolsk), Marianna wyszła 20 V 1733 r. za Michała Pogorzelskiego 9ib.). O synach, Franciszku i Kazimierzu, zob. niżej.
a. Franciszek, syn Łukasza i Smigielskiej, od ojca nabył w r. 1727 jak widzieliśmy to wyżej, Błociszewo. Ożenił się z Wiktorią Ludwiką Drzewicką, córką Hieronima, podwojewodziego lubelskiego, i Konstancji Niemierzycówny (Koś.327 k.11c), która to Wiktoria w r. 1727 dobra odziedziczone po ciotce Teresie z Witowskich Załuskiej, wojewodzinie rawskiej, tj. Studzianki, Wola Studziańska Stawce w p. urzędowskim, miasteczko Dzrzewica orza wsie Strzyżewo, BJeleń, jelna, Dąbrówka, dwoje Żardek i wieś Drzewice w p. opoczyńskim dał Józefowi Sołtykowi, kasztelanowi bełskiemu, i żonie jego Konstancji z Drzewicy (ib.315 s.269). Franciszek był w r. 1728 chorążym żytomierskim (ib.316 s.5). Oboje z żoną za konsensem królewskim z 13 VII 1748 r. wraz ze swą żoną t. r. scedował starostwo grójeckie i wójtostwo w Grójcu Franciszkowi Załuskiemu (Kośc.324 k.57v, 58v). Wiktoria umarła w r. 1753 i została pochowana 28 IX (Nekr. Reformatów Poznańskich). Franciszek zawarł 26 VI 1776 r. kontrakt z Ksawerym Kęszyckim, starostą mosińskim, rodzącym się z Elżbiety B., sprzedając mu za 130.000 zł Błociszewo (P.1353 k.357). Zmarł 19 IX 1781 r., licząc lat ok. 86, pochowany u Franciszkanów (LM Koźmin; Nekr. Franciszkanek Srem.; data śmierci w Nekr. Franciszkanów Srem. inna: 22 I). Miał w zastawie dobra Czarny Sad (P.1359 k.101). Córki Franciszka i Drzewieckiej: Justyna, której ojciec 29 IV 1752 r., gdy miała iść wkrótce pod imieniem Wiktorii do konwentu Sw. Teresy w Poznaniu, zapisał 4000 zł posagu, Anna w r. 1755 żona Antoniego Los Golińskiego, pisarzewicza ziemskiego poznańskiego, potem łowczego gnieźnieńskiego, Magdalena, w r. 1779 żona Ludwika B., Konstancja, wydana 29 XI 1780 r. za Augustyna B, (zob. niżej), Antonina, ur. około 1751 r., 1-o v. wyszła w Czarnym Sadzie za Ignacego Watta Kosickiego, generała adjutanta JKMci, 2-o v. 1789 r. żona Augustyna Walknowskiego, umarła po 19 VI 1809 r. Synowie: Michał, Ignacy, Tadeusz i Antoni Onufry, ur. w Lubiatówku, ochrzcz. 30 V 1738 r. (LB Dolsk), który zapewne jeszcze żył 31 I 1781 r. (LC Koźmin). Michał który w r. 1760 przy podziale substncji po Drzewickich dostał wraz z siostrami Magdaleną, Konstancją i Antoniną zapis 40.000 zł (Kośc.328 k.162v), występował w r. 1766 (P.1342 k.258), poczem zapewne wkrótce umarł. O Ignacym i Tadeuszu zob. niżej.
a) Ignacy, syn Franciszka i Dzrzwickiej, ur. około r. 1728, pokojowiec JKMci w r. 1758 (Kośc.328 k.65v), dokonał z bratem Tadeuszem w r. 1760 podziału substancji "Drzewickiej", a mianowicie dóbr Witowa i Konarzewa w wojew. łęczyckim, ze spadku po Teresie z Działyńskich rozwiedzionej Szembekowej, wojewodzinie inflanckiej, 2-o v. Sikorskiej, starościnie murzynowskiej (ib. k.161v0. Ignacy, podkomorzy JKMci w r. 1762 oprawił 15.000 zł żonie swej Katarzynie Szpotańskiej (Ws.93 k.55v). Swoją część Witowa i Konarzewa dał w r. 1707 bratu Tadeuszowi wzamian za sumę określoną działem z r. 1760 (Kośc.360 k.136). Umarł mając lat 40, 16 V 1768 r., pochowany u Franciszkanów w Sremie (LM Błociszewo). Był bezdzietny.
b) Tadeusz, syn Franciszka i Drzewickiej, podpułkownik wojsk W. Ks. Litewskiego 1758 r. (Kośc.328 k.65v)., generał adiutant buławy wielkiej W. Ks. Litewskiego, skwitował w r. 1761 ojca z 20.000 zł swego działu po rodzicach. Był wtedy mężem Agnieszki starzeńskiej, córki Józefa, pisarza ziemskiego poznańskiego (późniejszego kasztelana gnieźnieńskiego) i Eufemii Glinczanki (Kośc.329 k.23v). Generał major wojsk koronnych, wedle zobowiązania z r. 1763, części w Witowie i Konarzewie, pochodzące ze spadku po Drzewickich, dostał w r. 1766 od brata Michała (P.1342 k.258), a 1767 r. od brata Igancego (Kośc.360 k.136). Witów stał się jego główną rezydencją. W r. 1790 otrzymał ordery Sw. Stanisława. Był posłem z ziemi łęczyckiej na sejm w l. 1790-92. W r. 1804 kwitował Stanisława Sołtyka ze spadku po matce i po siostrze Konastancji Augustowej Błociszewskiej (Boniecki). Drugą jego żoną była Joanna Dąbrowska. Synowie: Franciszek i Stanisław.
(a) Maciej Franciszek Tadeusz, syn Tadeusza ur. w Witowie w r. 1778, zaślubił w Stawie w r. 1811 Mariannę z Bielickich Kowalską. Legitymując się w r. 1837 ze szlachectwa w Królestwie Polskim, przedłożył metrykę i świadectwo ślubu. Syn jego Konstanty Jan Antoni, ur. w Kaskach w r. 1818, wylegitymowany ze szlachectwa w r. 1844 (Boniecki).
(b) Leonard Stanisław, syn Tadeusza ur. w Witowie e r. 1795, służył w wojsku Ks. Warszawskiego w l. 1812-14. W r. 1831 w stoniu majora organizował powstanie w Łęczyckiem. Z żony Anny Manugiewiczówny miał synów: Kazimierza i Stanisława (Pol. Sł. Biogr.).
aa. Kazimierz, syn Stanisława i Manugiewiczówny, ur. w Witowie 13 X 1823 r., uwięziony za robotę spiskową w r. 1846, przesiedział dwa lata w Sonnenburgu i Moabicie. Uwolniony w r. 1848, walczył w powstaniu poznańskim. Ranny w bitwie pod Miłosławiem, stracił nogę. Osiadł w Iwnie u starościny Mielżyńskiej i oddał się badaniom historycznym. Był autorem szkolnego podręcznika historii powszechnej. Od r. 1852 mieszkał w Paryżu i działał czynnie wśród tamtejszej emigracji. Zmarł tu 23 V 1878 r. (ib.).
bb. Tadeusz Alojzy Stanisław, syn Stanisława i Manugiewiczówny, ur. w Witowie 3 IV 1830 r., ranny w bitwie pod Książem, stracił rękę. Emigrant we Francji, był nauczycielem języka niemieckiego, zrazu na prowincji, potem w Paryżu, był nauczycielem języka niemieckiego, zrzau na prowincji, potem w Paryżu, w końcu i na Uniwersytecie Paryskim. Zmarł w Brévannes (Seine-et-Oise) 6 VIII 1899 r. (ib.).
b. Kazimierz, syn Łukasza i Smigielskiej, ur. około 1701 r., w r. 1728 spisał wzajemne dożywocie z żoną Ludwiką Bielawską, córką Piotra i Anny Gawrońskiej (P.1212 k.86). Kupił w r. 1738 za 40.500 zł od Andrzeja Szołdrskiego części Chraplewa w p. pozn. (P.1253 k.162v), a w r. 1742 od Grodzickich dostał cesję połowy Chraplewa (P.1267 k.94v). Od Jana Krzyżanowskiego kupił w r. 1743 za 25.000 zł Lubiatówko w p. kośc. (P.1270 k.80v). Od Rafała Bnińskiego kupił w r. 1744 za 64.000 zł wieś Panienkę w p. kośc. (P.1275 k.63v). Swoje części w Chraplewie sprzedał w r. 1745 za 40.500 zł Konstancji z Bartochowskich, wdowie po Krzysztofie Starzeńskim (P.1280 k.227). Panienkę sprzedał 7 VII 1753 r. za 75.000 zł Antoniemu Gajewskiemu, staroście kościańskim (Kośc.326 k.26). Umarł 20 IV 1764 r. w Lubiatówku, mając lat 63, pochowany u Franciszkanów w Sremie (LM Dolsk). Ludwika z Bielawskich, mając około 70 lat, zmarła w Lubiatówku 18 V 1776 r. (ib.). Córki Kazimierza i Bielawskiej: Dorota, w l. 1748-70 żona Łukasza z Łukowa Zbyszewskiego, Klara Franciszka, ochrzcz. 13 X 1735 r. (LB Lwówek) i Helena, pod imieniem Agnieszki od Sw. Krzyża, zakonnica u Teresek w Poznaniu, która w r. 1759 otrzymała od ojca zapis 5000 zł (Kośc.360 k.73). Synowie: Augustyn, o którym niżej, Feliks Jan Nepomucen, ochrzcz. 30 VIII 1734 r. (ib.), i Michał, zmarły 15 X 1743 r. wieku dziecięcym (LM Brody).
Augustyn, syn Kazimierza i Bielawskiej, ur. około w r. 1732, w r. 1733 wziął w zastaw na jeden rok za 50.000 zł od Antoniego Gajewskiego, starosty kościańskiego, Przysiekę Polską (Kośc.326 k.26v). Dziedzic Ciołkowa i Lubiatówka, w r. 1755 mąż Marianny Koszutskiej, córki Piotra, która zmarła przy połogu w Ciołkowie 29 VII 1758 r., mając lat 28 (LM Krobia) i pozostała u Reformatów w Miejskiej Górce (Nekr. Reformatów w Miejskiej Górce). Dnia 3 VII 1759 r. w Pudliszkach Augustyn zawarł pod zakładem 30.000 zł kontrakt o rękę drugiej swej żony, Anny Wilczyńskiej, córki Andrzeja i Katarzyny Kunowskiej (Ws.92 k.199v). Wilczyńska umarła w Ciołkowie 28 IV 1768 r., mając lat 28, pochowana w Górce u Reformatów (LM Krobia). Trzecią żoną Augustyna była zaślubiona 29 XI 1780 r. Konstancja Błociszewska (LC Koźmin), jego stryjeczna siostra, córka Franciszka, starosty grójeckiego, i Wiktorii Drzewickiej. Augustyn w r. 1785 zrzekł się opieki nad spadkobiercami siostry Zbyszewskiej (P.1362 k.467). Żonie zapisał w r. 1787 dożywocie na Lubiatówku (Kośc.361 k.93v). Od Melchiora Korytowskiego dostał w r. 1788 cesję praw emfiteutycznych do królewszczyzny Rumiejki w p. pyzdr. (P.1365 k.545). Umarł mając lat 64, w Lubiatówku 3 XI 1796 r., pochowany u Franciszkanow w Sremie (LM Dolsk). Owdowiała Konstancja mając lat 66, umarła 28 XI 1805 r., pochowana u Bernardynow w Krobi, miała lat 57 (LM Fara Poznań) (LM Krobia). Z pierwszego małżeństwa były córki, urodzone w Ciołkowie: Franciszka Ludwika Józefa 6 III 1755 r., Konstancja Julianna 17 II 1756 r., Marianna Antonina Justyna 11 VI 1757 r. (LB Krobia). Synowie z drugiej żony: Ignacy Wawrzyniec Józef, ur. 4 VIII 1761 r. w Ciołkowie (LB Krobia), żył jeszcze w r. 1776 (P.1072 k.467), Mateusz i Józef, o których niżej. Z trzeciego małżeństwa był syn Józef Kasper, ur. w Lubiatówku, ochrzcz. 30 I 1783 r. (LB Dolsk), chyba identyczny z Kasprem, o którym niżej.
a) Józef Wojciech, syn Augustyna i Wilczyńskiej, ochrzcz. 13 IV 1765 r. (LB Gołaszyn), spisał w r. 1792 wzajemne dożywocie z żoną Barbarą Korytowską, córką Piotra, podsędka ziemskiego gnieźnieńskiego, i Anny Malczewskiej (P.1369 k.634v), a w r. 1793 skwitował jej brata Melchiora Korytowskiego z 3200 zł jej wyprawy (P.1370 k.193). Posesor Imielinka w l. 1793-94 (G.115 k.4v). Miał córki, Annę Ludwinę, ochrzcz. 28 VI 1792 r., i Nepomucenę zmarłą jako dziecko czteromiesięczne, pochowaną 5 I 1794 r. (LM Kłecko). Może z powyższą Anną Ludwiną identyczna była Ludwina (Ludwika), ur. w r. 1790, zaślubiona 16 II 1817 r. Bonawenturze Korońskiego ? (LC Fara Poznań; LC Kłecko).
b) Mateusz Mikołaj, syn Augustyna i Wilczyńskiej, ochrzcz. z wody 16 IX 1766 r. (LB Gołaszyn), z ceremonii 18 I 1773 r. (LB Krobia), dziedzic Ciołkowa 1798 r. (LB Krobia), w r. 1801 Rogowa koło Krobi, w r. 1817 dzierżawca Głuchowa, ożenił się 1-o v. w Gostyniu u Filipinów 22 X 1800 r. z Jadwigą Parczewską, córką Fabiana i Krystyny Sczanieckiej, która to Jadwiga umarła 1 XI 1801 r., mając lat 27, pochowana w Gostyniu u Filipinów (LM W. Strzelce). Trzecią żoną , zaślubioną 28 II 1813 r. była Tekla Rudnicka, rozwiedziona Miłkowska (LC Mokronos), zmarła w Głuchowie 19 VII 1817 r. w wieku lat 38 (LM Głuchowo). Drugą żoną Mateusza była Barbara Pruska, zmarła w wieku lat 25, w Rawiczu 30 X 1809, pochowana u tamtejszych Reformatów (LM Łaszczyn). Sam Mateusz zmarł w r. 1849 w Smogorzewie u syna swego Stanisława (Dzierzbicki). Z Parczewskiej syn Łukasz Piotr, ur. w Smogorzewie 18 X 1801 r. (LB W. Strzelce), zmarły 6 IX 1803 r. (LM Ociąż). Z Pruskiej synowie: Stanisław i Antoni, o których niżej, orza Napoleon, zmarły 31 V 1817 r. w wieku lat 11 (LM Starygród). Córki z Pruskiej: Prowidencja Katarzyna, ur. 3 VII 1805 r. w Rogowie, zmarła tamże 9 X 1806 r. Anna Katarzyna, ur. tamże 25 VII 1809 r. Rudnickiej Joanna, ur. tamże 19 V 1814 r. (LB i LM Krobia). Z Pruskiej synowie, Stanisław i Antoni.
(a) Stanisław (Stanisław Filip) syn Mateusza i Pruskiej, ur. w Rogowie 2 V 1804 r. (LB Krobia) dziedzic Ciołkowa, Rogowa, Smogorzewa i Sobiesierni, oficer wojsk polskich i kawaler krzyża wojskowego 1831 r., walczył też w l. 1849 i 1863. Zaślubił 1-o v. 10 (18 ?) VIII 1834 r. Józefę Wyganowską córkę Hipolita z Kawcza (LC Zakrzewo) zmarłą we Wrocławiu 7 V 1852 r. w wieku lat 34 (LM Krobia). W r. 1864 Ciołkowo zostało obłożone aresztem sądowym, a w r. 1865 dobra te zostały sprzedane Niemcowi za 136.000 tal. (Dz. P.). Druga żona Stanisława, Maria Gostyńska, zmarla 17 VII 1871 r., pochowana w Marzeninie (Dz. P.). Sam Stanisław umarł 21 I 1888 r., pochowany w Grzybowie (ib.). Z pierwszej żony najstarszy syn Paweł (Paweł Mateusz), ur. w Rogowie 1 VII 1835 r. (LB Krobia) zmarł w Kawczu 20 IX 1835 r. (LM Zakrzewo), umarł również w niemowlęctwie Antoni Napoleon, ur. w Rogowie 12 VIII 1837, zmarły 29 IX t. r. (LB i LM Krobia), pozostali: Włodzimierz, Bronisław, Stanisław, sylwester, Antoni, zostawili potomstwo i o nich niżej. Był jeszcze z tej żony syn Marian Stanisław, ur. w Smogorzewie 1 VII 1849 r. (LB Strzelce), zmarły zap. dzieckiem. Z drugiego małżeństwa byli synowie, Józef (Józef Tytus Aleksander), ur. w Smogorzewie 1 I 1856 r. i Mieczysław (Mieczysław Julian Mateusz), ur. tamże 1 VII 1862 r. (LB W. Strzelce). Mieczysław w r. 1883 nabył od Ziemstwa Kredytowego folwark Marianów w p. międzychdzkim. W r. 1887 folwark ów został wystawiony na subhastę (Dz. P.).